Door Edward Janssens
Twee karakters, één prestatie
Zilan en Zhao steken direct van wal over hun carrière als pianoduo. “We spelen sinds 2011 als pianoduo en in 2014 zijn we begonnen aan de masteropleiding in Graz”, vertelt Zhao. “Pianoduospel is voor pianisten een mooi genre. Er bestaat een enorm repertoire en je kunt als duo dingen doen die voor een solist onmogelijk zijn.”
“We treden nog steeds weleens op als solist, maar spelen als pianoduo is eigenlijk veel leuker en interessanter”, vindt ook Zilan. “Je moet met zijn tweeën één prestatie leveren. Daar is meer voor nodig dan alleen de juiste techniek en ritmiek; de gezamenlijke muzikaliteit is het belangrijkste. Dat is soms nog lastig, want we verschillen best wel van elkaar qua karakter en muzikale ideeën. Ik heb een vrijere stijl dan Zhao. Daarom speel ik ook meestal de eerste partij.”
“Als tweede partij moet ik haar volgen, ik speel eigenlijk een soort schaduwpartij”, beaamt Zhao. “Zo komen we samen tot een goede balans. Desalniettemin moet je je muzikale persoonlijkheid niet helemaal loslaten tijdens het spelen, want dat kan soms juist voor een vollere klank zorgen.”
Complexe en pathetische Russische muziek
Ondanks de verschillen in muzikale opvattingen, delen de twee hun enthousiasme voor Russische componisten. Zhao: “De Russische muziek komt voort uit een lange traditie en is nauw verbonden met de historie van het land. Dat kun je bijvoorbeeld horen in de Symfonische dans nr. 1 van Rachmaninoff die wij tijdens het festival spelen. Toen Rachmaninoff dat componeerde zat hij in het buitenland, terwijl in Rusland een revolutie gaande was. Je kunt het verlangen naar het vaderland bijna voelen in die muziek: het is heel pathetisch. Toch is het wel een comfortabel stuk om te spelen, zeker als je het vergelijkt met Le Sacre du Printemps van Stravinsky die we ook zullen spelen tijdens de Russische Meesters Marathon.”
“Dat is een complex stuk om te spelen”, vervolgt Zilan. “Het is ritmisch uitdagend en het vergt een enorm goede techniek. We zijn echt verliefd geworden op Le Sacre. Tijdens onze repetities hebben we veel gediscussieerd over hoe we het willen laten klinken. Die ontwikkeling tijdens het repeteren maakt het spelen van zo’n stuk erg leuk. Over het algemeen heeft Russische muziek een bepaalde kracht, ritmiek en romantiek die je niet terugvindt in bijvoorbeeld Duitse of Franse muziek. Dat kun je ook goed in deze composities horen.”
“Eigenlijk is het jammer dat deze mooie werken in China – waar wij vandaan komen – helemaal niet zo bekend zijn”, vervolgt Zilan met een lichte blijk van teleurstelling. “Pianoduomuziek is daar niet echt populair. Een evenement als het Pianoduo Festival Amsterdam zou daar dan ook niet snel georganiseerd worden. Maar wellicht kunnen wij daar als professioneel duo nog eens verandering in brengen.”
